REIKI

Veel mensen denken dat Reiki zweverig is, geloven er niet in. Nou dat dacht ik ook!
Ik vertel jullie daarom graag waar de kennismaking met Reiki voor mij ooit begon…

Ik was 36 jaar, had het helemaal naar mijn zin, net weer een nieuwe baan, leuk leven… huisje, boompje, beestje, dus wat kon er mis gaan?
Het was Koninginnedag en ik moest werken. Ik had al een paar weken last van mijn elleboog en werd door mijn werkgever naar de huisarts gestuurd, niet morgen,maar nu zei hij. Naar de huisarts en zij stelde de diagnose: een tenniselleboog.
Naar de fysio, maar het ging maar niet over. Kreeg last van mijn nek, en de pijn werd steeds erger en erger. Terug naar de huisarts, rust houden en ik kreeg medicatie.
De medicatie sloeg niet echt aan, tot ik op een goede dag niets meer kon met mijn linkerarm, maar dan ook echt niets meer.
Ik kon niet meer werken, het huishouden niet meer doen, kon nog geen kopje of iets vastpakken, vreselijk en medicatie werkte niet, dus je kunt je voorstellen wat dat met je doet, alle dagen pijn. Ik stond ermee op en ging er mee naar bed.
Na 7 maanden pijn weer terug naar de huisarts, nog een keer fysio, weer terug huisarts. Ik kreeg na veel zeuren uiteindelijk een verwijskaart voor de neuroloog. Een MRI scan volgde. Toen terug voor de uitslag en ik zag een foto waarop een nek was te zien, althans met een hap eruit.
Ik zei nog heel droog: Zo, dat ziet er niet goed uit! Toen zei de neuroloog; maar dat is uw nek. En als u zo doorgaat zoals u nu bezig bent, zit u over een jaar in een rolstoel.
Zo, die kwam binnen, ben je net 37 jaar en uitgerangeerd, wauw.
Daar zit je dan, niets meer kunnen, altijd pijn, opnieuw moeten leren lopen, zitten, staan, schrijven, alles. Ik ben drie maanden depressief geweest. Tot iemand tegen me zei: Meid, heb je nog steeds zo’n pijn? Waarom ga je geen Reiki doen? Het eerste wat ik deed was heel hard lachen, Reiki? hahahaha grapjas.
Maar ja, altijd pijn is ook niet fijn en ben nog veel te jong!
Op een goede dag besloot ik om toch maar te bellen om een cursus te volgen, baat het niet, schaadt het niet. Ik ben gegaan, de cursus gevolgd en mijn Master zei: Je gelooft er niet in.
Toch wel op de een of andere manier, maar ik ben het type van eerst zien dan geloven. En zo vertrok ik na het Reiki weekend naar huis met mijn Reiki I Certificaat.
Vervolgens ben ik iedere dag mezelf gaan behandelen met Reiki, iedere dag een uur, en merkte na 3 maanden dat ik veel minder pijn had, weer wat kon doen in huis. Dat geeft de burger moed, dus doorgaan! Een jaar later kon ik weer zwaaien met mijn arm, zelfs boven mijn hoofd en was echt pijnvrij!
Toen bedacht ik, als het voor mij werkt, moet het ook voor anderen werken en ben op zoek gegaan naar mensen die ook pijnklachten hadden of andere klachten waar ze al heel lang mee liepen. Zo ben ik mezelf gaan trainen in het voelen. Me echt gaan verdiepen in het lichaam van de mensen die op tafel lagen.
Ik wilde zo graag terug die maatschappij in, gewoon weer lekker werken, dingen doen en ondernemen, genieten van het leven.
Ik heb 3 jaar “geoefend”, ervaring opgedaan en toen al heel veel mensen behandeld met goede resultaten.
Toen wist ik het; ik ga mijn eigen praktijk starten! En dat is gebeurd!
Op 3 januari 2007 heb ik Kamlang ingeschreven bij de KvK. Wat was ik trots, en nog steeds. Diverse cursussen gevolgd en kan daarom alle behandelvormen met elkaar combineren.

Vijftien jaar geef ik nu Reiki behandelingen en nog steeds verbaas ik me erover wat je met Reiki allemaal kunt behandelen.
Reiki, het mooiste cadeau wat ik mezelf ooit heb gegeven!

#PraktijkKamlang #Reiki #Pijnverlichting #Pijnvrij #Functioneren